Een klein klusje wordt een grote klus . Het duurt even voordat we onderweg kunnen. Er wachten een paar prachtige onbekende kampeerplekken. En Thomas, de beheerder van zuidelijk Khaudum , Frans, Erwin, Rachel en Vicky
Learn More
Ongeduldig hoor ik Ed thuis uitleggen hoe onontbeerlijk een ‘ Tyre Pressure Indicator’ is. Een apparaat waarop je onderweg al kunt kunt zien of de druk in een van de banden afneemt en we tijdig zouden kunnen opmerken of er een band lek is. De redenatie klinkt redelijk en ook al zou het niet logisch klinken, zou het zomaar kunnen dat de nieuwe indicator er toch komt. Net als de hellinghoekmeter, de toerenteller, de turbo-indicatie, het navigatiesysteem en al die andere onontbeerlijke metertjes en apparaten.
Zolang is het toch niet geleden dat we met een te zware weekendtas en blauwe girobetaalkaarten door Indonesië reisden? De route van onze eerste grote reis puzzelden we bij elkaar met behulp van de reizigerstips, die netjes in een multomap, per land gesorteerd, te vinden waren bij de afdeling personeelsreizen van KLM. Gewapend met wat stenciltjes en een rits-rats camera reisden we met de bus en de trein over Java en Bali. Bellen deden we alleen maar om te melden dat we goed aangekomen waren. Ergens op straat, waar we via het loket de telefoon aangereikt kregen waarmee de behulpzame telefoonmevrouw voor ons contact had gelegd met de internationale operator. De telefoon via de operator heeft inmiddels plaats gemaakt voor de twee mobiele telefoons en een satelliettelefoon ( voor het geval dat....) en de ritsrats is vervangen door twee camera’s met serieuze lenzen, een go-pro om vanuit de auto te filmen en een drone ( filmpje volgt op enig moment). De Tyre Pressure Indicator kan er ook nog wel bij.
Minder dan twee weken na aanschaf van ons nieuwe metertje, slaan we ,onderweg naar Kgalagadi Transfontier Park, af naar de Verneukpan . Tweehonderdvijftig kilometer gravel onderweg naar een plek met een naam die altijd wel aanleiding is voor een giechel of een opmerking. Verneuken is overigens een gewoon Afrikaans woord dat zoveel betekent als bedonderen. De vroege immigranten die hier met hun ossenkarren aankwamen hielden de luchtspiegelingen in de verte voor broodnodige waterplassen terwijl er in de wijde omtrek geen water te vinden valt. Ook wij worden bedonderd door de luchtspiegelingen die ons laten geloven dat we verderop wat koelte gaan treffen. Bij 40 graden is daar echt geen sprake van. We zijn onderweg naar deze blinkend witte en warme pan omdat dit een van de weinige plekken is waar je in het donker, van horizon tot horizon, onbelemmerd zicht hebt op de Melkweg. Het is tevens de plek waar in 1929 een poging gedaan werd om het wereldsnelheidsheidsrecord op het land te verbreken. Sir Malcolm Campbell bereikte een snelheid van 327 km per uur. Het bleef bij een poging want het oude record van 351 km per uur werd niet overtroffen op die eindeloze, lege en witte vlakte. Wij mogen midden op die pan, in alle eenzaamheid, kamperen en de eindeloze sterrenhemel op een maanloze avond bewonderen.
De weg slingert als een bedrieglijk zijdezacht lint door de uitgestrekte droogte. Ook daarin worden we bedonderd want in werkelijkheid ligt de weg bezaaid met messcherpe rotsrestanten die rinkelen alsof we over een bed van glas rijden. Als we na een paar uur het hek openen dat toegang geeft tot de zinderende pan zie ik Ed al op ons nieuwe metertje tikken en hoop dat het niets te betekenen heeft. Maar helaas, onze nieuwe aanwinst geeft aan dat de linkerachterband langzaam leegloopt en precies op het heetste en meest verlaten punt van de route staan we met een lekke band. Ook zien we schade op de andere banden, en ik vraag me alweer zorgelijk af of het hierbij blijft. Ed lijkt vooral tevreden. De Tyre Pressure Indicator heeft immers zijn nut bewezen en onze band kan later in Uppington gerepareerd worden. Hij is in ieder geval niet aan flarden gereden. Ik voel alweer een nieuw metertje voor iets anders in de lucht hangen.
Route
Calvinia, Swartkop (Verneukpan)
No items found.
Story tags: